залруулга хийхгүй бол болохгүй нь ээ. уг нь нэлээн хэд хоногийн өмнө залруулъя даа гэж бодсон атлаа өөрөөсөө илүү гарахгүй байсаар өдий хүрэв ээ, хөөрхий. комээнт, талархлын үг энээ тэрээгийнхээ эзнийг залруулъя.
зиа, юуны өмнө, Такара, Хоосэки гэдэг никтэй эрхмээс (эрхмүүдээс?? ккк) хүнтэй андуурсандаа уучлал гуйхыг хүсэж байна. бас, чадан ядан эвлүүлсэн цөөн хэдэн үгийг минь голохгүй, цаг заваа гарган англиар орчуулж өгсөнд тань, Иван Максимовын "ветер вдоль берега" хэмээх тун сонин, сонин ертөнцтэй танилцуулсанд тань талархал илэрхийлье.
уучлал гуйнгуутаа, талархал илэрхийлэнгүүтээ тайлбар тавьж өөрийгөө хамгаалахыг хүсэнгүүтээ хүслээ энэ дор шууд бие даан хэрэгжүүллээ.
би таныг (та хоёрыг? ) бас нэгэн киибандтайгаа (киибанд=киибэр+анд) андуурч эндүүрч шогтсон байна. шогтоод тогтохгүй нөгөө киибандынхаа никийг бичин бичин баярлалаа маярлалаа этр гэж хошинтсон байна. харин та үүнийг уужуу сэтгэлээр хүлээн авч, би шүү дээ тэр чинь!! гэж цээжээ дэлдэх нь байтугай шог хошинтсон маний комээнтийг уншаад чимээгүйхэн жуумалзаад өнгөрсөн шинж тэмдэг ч гаргасангүй ээ. андуурч эндүүрэгдсэн киибанд маань хэзээ хойно энэ тухай надад хэлсэн ба би ичив. ичсэн хүн хүн намнана гэж яасан үнэн үгэв! намайг ичих үед хамгийн ойр, нөөүтбүүкний дэлгэцэн дээр байсан киибандаа намнаагүй ч "би биш ээ хөөе, би тэгж мундаг орчуулж чадахгүй" энээ тэрээ гэх даруухан ч юм уу, дорвиухан ч юм уу, тодруулгыг хүлээн авч асар санаа зовов. таньдаг мэддэг цөөн хэдэн киибандаас минь өөр хүн маний бичлэгийг голохгүй уншиж, түвэгшээхгүй комээнт үлдээдэг гэж төсөөлөх ч үгүй явдаг минь л буруутай...байсан байна. киибандтайгаа бол мээсэнжрээр чалчдаг болохоор комээнт минь товчхон байсныг ойлгоно уу.
таны надад url-г нь илгээсэн бүтээлийг үзээд төрсөн сэтгэгдлээ тантай хуваалцмаар санагдлаа. далавчтай туулай, нисдэг загас, нойрмог охин, хүрз, хувин.. бүлээхэн байх гэмээр шуурга биш салхи, хүйтэн байх гэмээр турьгүй, жижигхэн байшингууд, хөөсөөр тоглох өвөө, хувин шалгаж ангилах чамбай амьтан, эргийн салхийг үл тоох тогтуун далай, элсэнд нуугдсан бортогон далавчит шувуунууд, уяатай загас, урт хамарт, ус уухаар ухаан зарах этгээд... хийсүүт дундаа хийсэн элсэн шовгорууд, хийсэн нүхэндээ тоглож жаргах охин, туулай хоёр... охины хоёр нүдэн дор хослох мэнгэ, онхолдон байж охиныг сэрээсэн "ээнжэл" туулай.. бас нисдэг загас...энэ бүгд миний зүүд юм шиг санагдсан. өөрөө би дотор нь орчих шиг санагдсан. би өөрийгөө тэр хос мэнгэт охиноос, одоогийнхоо нөхцөл байдлыг тэр салхинаас, тэр далайгаас, тэр хачирхалтай ертөнцөд оршин байгаа этгээд биетүүдээс, тэдний хийж үйлдэж буй нэгэн хэмнэлтэй мэт атлаа сонин гажиг үйлдлээс олж харах шиг болж, охины хийж буй элсэн шовгорууд миний хувьд юу болохыг бодов. энэ бүхэнтэй хамт c.corea-н хөгжим одоо болтол чихэнд, биш ээ, толгой дотор эгшиглэсээр, биш ээ, урсаж байх атлаа бүдрээд л байна... сарын дараа, хагас жилийн дараа үзээд төрөх сэтгэгдлээ ямаршуухан үгсээр илэрхийлэх нь сонин байна... би өөрөө өөртөө. есөн минут ч хүрэхгүй хэрнээ өдрийн тал явчих мэт энэ бүтээлийг надад илгээсэн танд баярлалаа. харин танд юу төсөөлөгдөж, яг юу сэтгэлд тань үлдсэн нь сонирхолтой байна.
андуурсныг минь уучилж, ахиад зөндөө баярлуулахыг хүсье!