заримдаа шөнө болгон, хааяа өнжөөд нэг түүнийг зүүдлэх юм. өнөө өглөө бүр тод зүүдэлж сэрлээ.
зүүдэндээ хардана, харамлана, гомдоно, айна, чичирнэ, уйлна... тэгээд цөхрөнө.
өнөөдөр үүрээр .. гэртээ байсан, би... бас тэр... бас өөр хэн ч юм, хэдэн хүмүүс... тэр хэлж байнаа.. би энэ гэрт чинь, чиний орон дээр өөр бүсгүйтэй жаргасан... гээд л... тун чиг баясалтай... тэр бүсгүй нь тэрүүхэнд байгаа бололтой... надад мэдрэгдээд л... тэр инээсээр... бахархангуй... бүр гайхуулангуй ярьсаар л ... би дотроо буцлах, ганц үгээр илэрхийлж үл чадах тийм нэгшингэ юмыг арай хийж дарсан... байх... өөдөөс нь юу ч хэлээгүй... байх... яагаад гэвэл хэрүүл болоогүй... би дуугараагүй байх...
өглөө бие маань боломжийн хөнгөн сэрлээ... ийм зүүдний дараа дандаа л хүндэрчихсэн... өчигдрийгөө давтаж амьдарч байгаа юм шиг... залхангуй... хүнд байдаг... бол... өнөөдөр тэгсэнгүй. би дуугаралгүй тэвчиснийхээ шагналд гайхалтай зүйлээр зүүдээ үргэлжлүүлснийх байх... 
тэртээд тэнгэр хаяарч эхлээд дороо цэлмэг болсон... би ачааны тэрэгний тэвшин дээр хэн ч юм бэ дээ, хэдэн хүнтэй суучихсан... тэр тэрэг маань өгсүүр замаар мацаж байгаа бололтой... удаан... би тэнгэрийн хаяа руу хартал нааш чиглээд тэнгэрийн тэг голоор агаар урсаж байсан... зэрэглээ шиг... ус ч юм шиг... урсаад л... жирэлзээд л... тэр урсгал чанх дээр ирэх үес цагаан алаг, саарал, бүдэг ногоон... гээд л... тод биш өнгийн загаснууд хөвж гарав... толгой дээгүүр... тохой хэрийн урттай загаснууд... хамгийн сүүлд цагаан загас бараг над руу харах шиг болоод зүүн тийшээ хөвсөөр одсон... гараа сунгасан бол баригдах байсан байх...
тэнгэрийн хаяанд агаар "урсаж" эхлэхээс авахуулаад бөглүү атлаа уянгалаг ая нэгэн хэмнэлээр...