4.24 :|: PEEPHOLE

зиа.. гадаа зэврүүн байнаа. дэлхийн дулаарал энэ хэсэг нутгийг мартаа юу гэмээр л сэрүүхэн байна. эсвэл маний нас явж, цус царцаж эхэлснийхэз дээ.
нас яваад дундаа орохоор эмээ болноо, гоё эмээ болно, наана нь үхчихгүй бол шдэ.

ааш гэж адсага, шунал гэж шулам, бодол гэж боолок, санаа гэж сабаак, барьцгүй нь гэж баба яга .. тийм эмээ болно. ач гучаа дуудаж гэрээ цэвэрлүүлж, цэцэгнүүдээ услуулж.. би цэцэг тарихымсан гэж боддын.. ногооныхоо зэрлэгийг зулгаалгуулж.. нэг хөөрхөн хүлэмжтэй болохымсан гэж хүсдийн, нарийн ногоо тарихым байгаам.. тэгээд зааварлаж тэднээр хоол хийлгүүлээд өөрсөнд нь идүүлнэ.. хутгаа ингэж барь, ингэж хэрч, хэрчихдээ битгий наад гампанзанд шигтгээд бай.. гэсгээл. гампанз, хутгаа би их хайрладаг л даа. ээж, эгчийг мах зах татахаар нь нурууг мэнн төмөр маажуураар маажих шиг болдым.. хэлэхээр ээж үхэхээрээ айлгана.. аа харин ээжийг 90 хүрнэ гэж лам хэлсэнд эгч итгээстэй. тийм болохоор амжиж наана нь сайдах хугацаа хангалттай гэгээстэй.

зиа юун дээр явжийлаа.. аан тэхх, хоол хийлгээд.. тэгээд тэдний надад зориулж авчирсан улаан дарсыг уухым байгаам, хоолон дээрээ. зүгээр уухгүйэ, хажуугаар нь мониторинг хийгээстэй, хэн хэрхэн чимээтэй иджийна гээл. гэхдээ эмээ болж гүйцэх үед маний энэ өвчин засал авсан байгаасай гэж мөрөөднө. хоолон дээрээ гоё гоё юм яринаа, хэдүүлээ.. аав ээж нь яажийгаа тухай, хэн хэнтэй үерхжийгаа тухай, эрэгтэй хүн гэж ямар амьтан болох тухай, эмэгтэй хүн хэрхвэл эмээ шигээ болохгүй тухай, амьдрал гэж ямрым болох тухай.. гэх мэтийг. мэдээж бүгдийг нь хэлэхгүйэ.. тэд бэлэн будаа идэж болохгүй, идлээ ч тэдэнд хоол болохгүй. цухуйлгаал, дөхүүлээл орхиод байна.. тэд өөрснөө таньж, өөрснийхөөрөө тодорхойлох учиртайм.. тэрийгээ надтай хуваалцахаар ирдэг болохым байгаам... бас тэдний уншжийгаа номны тухай.. багаас нь уншдаг болгож өсгөхийм байгаам, хамгийн сүүлд үзсэн киноных нь тухай.. тэднийг компьютер тоглоом тоглуулахгүй өсгөхийм байгаам. өсгөнө ч гэж дээ, тэгж өсгөхийг ээж аавд нь байнга захиж, даалгаж, хэрэгжилтийг би шалгахым байгаам.
аа би бол өсгөхгүйэ, "хүний" хүүхдийг үэхэхэ.. хаа нэг харж өгнө, харж өгөхдөө чангалж өгнө дөө. гиитлээр эмээ гэсэн далд нэртэй болох байх. тэдэнд гиитлээр гэж хэн байсныг би ярьж өгөхийм байгаам л даа. эхлээд киноноос, жаахан томроод ном момноос өөрснөө танилцанэз. өөр олон юмс үзэгдэл, хүн амьтны тухай тэдэнд ингэж л таниулна даа.

хооллож дуусаад гадаа сууж.. эмээ нь дарс шимсээр.. тэднийхээ сүүлийн үед сонсжийгаа хөгжмийг сонсонгоо дэвэн дэлхийн юмсыг хамж шимж яриад.. хүчээр өөрийнхөө дэпээш моод, кьүүа, дэвид силвиан этрийг бас сонсгоноо, нөгөөдүүлд чэнн. гоё байгааззз? гэж тулгаал. тэд маань гоии гоии, ямар гоиим гээл. ингэнгээ нэгнээр нь хумсныхаа будгийг солиулна. тэр бүр эртнээс будаж өгсөөр, маньд загнуулсаар бараг маникьюр шахуу болцон байхым байгаам. санаанд таарвал нь магтаал.. ээмэгнээсээ нэгийг бэлэглээл.. тэр охин байж таараа л даа. хүү ч байсан яахав. маникьюр хийдэг хүү гэхээр гэи мэи санаанд оржийнү? хамаагүйшд. маний ач гуч дотор гэи мэи байвал хамгийн түрүүнд эмээдээ каминг аүт хийж таараа. би тэдэнтэйгээ тийм л харилцаатай байхым байгаам. хэлэхээр нь би духан дээр нь үнсэхийм байгаам, өөрийнхөөрөө л, харамсахааргүй амьдар хүү минь гээд. ажил хийхдээ нүд хуурч хаа нэг хулхидаж болох ч амьдралыг харин хулхидаж, халтуурдаж болохгүйэ гээл. тэр баярлаад уйлдын. зиа тэгээд нөгөө хэнээр нь бол машаанаа угаалганаа, угаалгын газар аваачина гэж битгий дэмийр, угаа! гэжийгаал. манай хашаа их том байхым байгаам. эмээ болохоосоо өмнө өөрөө амжиж энэ бүхнээ бэлдэхийм байгаам. энэ хүртэл бол үдийн хоолны дараах үйл явдал шдэ. харин оройн хоолыг...

гэж зүүдлээд сэрэв.

нохой мохой, амьтан лав тэжээхгүйэ, үс ноос гэж маллах гэж гайздэ. гүй яахав... добрмэн бол болжийнаа, цэвэрхэн, ганган, гоё нохой шүү. манайд нэг байдаг байлаа, чулуун зэвсгийн үед. баавгай гэдэг нэртэй. түүний дараагийн овчаркыг ч бас баавгай гэж нэрлэсэн. жээк мээк гэж нохойгоо дуудахаас ичээд байдын. би их даруухан эмээ болох байх аа, маний ач гуч нар аа, санаа зоволтгүй.

ингээд ирээдүйд уулзах тэдэнтэйгээ зүүдэндээ уулзаж дарамталснаа тохиолдуулаад.. хэд хоногийн өмнө икэбана хийх гэж оромцоглосныгоо үзүүлчих үү.. яаж ириклаамгүй өнгөрөхөв.

		нэг дэх нь. аль гоё гарсныг нь олоод харчихнэз дээ. хийсэн хүний таашаал, мэдрэмжээс гадна ааш авир гардым гэж нэг япон авгай хэлжийдаг шүү. "хүйтэн".. л гэж буугаад байна даа, тээ.
		ннн.. хоёр дах нь. энэ улаан навч яваандаа ногоон болохым гэсэн. нэг дэх дээр ч, хоёр дах дээр ч сарвайж сөрвийгөөд байгаа мөчрийг өмнө нь бусдын хийсэн байсан икэбана-г буулгаснаас олж авсым. хаягдал ашигласан болж таарав уу даа ккк. шинэ дээрээ бол хөөрхөн жижигхэн цагаан цэцэгтэй байсым шиг билээ. энэ ваар нь аймаар таалагдаад, жаахан бүдэг гарч. монгол руу хэдэн иймийм авч явахымсан.

эмээгийн тухай зүүд дахин үргэлжлэх болноо.
баярлалаа, баяртай.